Son yıllarda hep zor günler geçirdiğim, anksiyete ile baş ettiğim dönemlerdi bu aylar. Bu sene hayatımda onlarca kötü şey olmasına rağmen bu ayların yüklerimi hafiflettiğini hissediyorum sanki. Artık akışta kalmam gerektiğini,plan yaparak,ileriyi düşünerek sadece kendimi yıprattığımı fark ettiğim bir dönemden geçiyorum. Bir sürü kötü şey oldu hayatımda ölümler,yıkımlar,gidişler,acılar.. Hepsi bana çok şey öğretti, büyüttüler beni. Kendim için yaşamayı, yaşamanın ne demek olduğunu anlıyorum. Hayatın hep zor olacağını da iliklerime kadar hissediyorum. 3-4 sene öncesine kadar yaşadığım hayat, hayat değilmiş. Toz pembe, güzelliklerle,neşeyle dolu yıllarmış sanki. Bundan sonra filmin en can alıcı sahnelerini yaşayacağım gibi duruyor. 

Heyecanlıyım, yaşamadığım,yaşayacağım şeyler için. Sürprizlere meraklıyım, aniden yaşanacak şeylere. Hevesliyim daha hiç görmediklerime, tatmadığım duygulara. 

Hayatın bana birçok zorluk getireceğini ama beraberinde yeni kapılar açacağını da biliyorum artık. Bu hayat benim hayatım ama zaman akışı, bir şeyler benim kontrolümde değil. Ve anksiyete yüzünden hep kontrol altında tutmaya çalışmıştım. Artık kontrolsüz yaşamaya çalışıyorum ve çok hoşuma gitmeye başladı.